زبانِ بيز و ديلِ شما

چهارشنبه 21 خرداد 1393

+0 به يه ن


از زمان‌‌هاي بسيار اوزاق، انسانها براي ارتباط با بير-بيرلري، ديل را ابداع نمودند. آنها ابتدا ديل‌هاي امروزي را يوخلاري ايدي. در اوايل با حركات ال، با بير-بيرلري ارتباط برقرار مي‌كردند. سونراها، با زحمت انسانهاي متفكر ديل از تصوير و حركات ال، به يازي تبديل شد و اين سبب پيدايش خط اولدو.

انسانها با ابداع خط باشلاماق كردند به يازماق. البته نه همه اولار. بلكه انسانهايي كه يازماق را دوست وارلاري ايدي و مي‌خواستند براي نسل گله‌جك از خود يادگاري قويماق كنند. در اين آرا، بعضي‌ها مي‌گويند آتاهاي ما خط را بوجود آورد و اوبيري بعضي‌هالار نيز ترس اين گفته را دئمك مي‌كنند.

زمان كئچدي و كئچدي و بشر نوشت و نوشت. ديل‌هاي بسياري بوجود آمد. ديل‌هاي اين‌ها، ديل‌هاي آنها و چوخلو ديل‌هاي ديگر. انسانهاي بسياري نيز براي ديري نگه داشتن بو ديل‌ها گئجه-گوندوز زحمت كشيدند و جاندان مايه گذاشتند.


بعد از سالها انسانهاي اؤلكه‌ها و يوردهاي مختلف با بير-بيرلري ساواش كردند، آل-وئر كردند، به يوردهاي يكديگر گئت-گل نمودند و اين باعث شد تا ديل‌هاي يكديگر را ياد بگيرند. آنها بيلمك كردند كه براي اينكه ارتباط ياخشي‌اي داشته باشند ياخشي است ديل‌هاي بير-بيرلري را ياد بگيرند تا راحت‌تر بير-بيرلري را درك نمايند.

آنها به ديل‌هاي هم كلمات قوناق دادند و آوردند و اين باعث غناي ديل‌هايشان شد. آنها يولداشواري در كنار هم ياشاماق كردند. قرنها گذشت و ديل‌هاي يوردهاي مختلف پيشرفت چوخراقي كردند. زبانشناسان چوخراقي در اين عرصه عمر قويماق كردند. يك ديل شكر شد و ديگري هنر. هر دو نيز براي دانيشانلاري محترم و عزيز. اما در بو آرا، برخي به جاي قدرداني از نسلهاي كئچميش، هنر را زير پا و شكر را در آب انداختند. شكر در آب حل شد و شيرين كرد سو را، ولي هنر در زير آياق مانده و دوزگون نفس نمي‌تواند بكشد.

ايندي بايد زبان هنر ديري قالسين، زحمت چكيلسين، ارزش وئريلسين. روان و زيبا دانيشيلسين. بو زبان اوچون گذشته نسيللر عؤمور قويوبلار، بسيار فداركاري‌لر، از جانگشتگي‌لر، ايثارلار قويوبلار. بو زبان و ديگر زبان‌لار خوب اولار نسلهاي آينده اوچون ساخلانيلسين و حفظ اولونسون. همانطور كه در كشور انگلستان، بسيار زمان قويوبلار زبان انگليسي در حد دنيا گفتگو اولونسون، زبان بيز نيز احتياجي وار جانلانسين. دوزگون زحمت چكيلسين، مدرسه‌ باز اولسون اونا.

ائله اولماسين، زبان بيز و ديل شما كيمي قارماقاريشيق نوشتن اولونسون. هر زبان براي اؤزو و دانيشانلاري اهميتي وار و جا دارد هاميميز كؤمك ائدك زبانيميزين بوجور موقعيت‌دن رها اولونسون. نئجه كه ديل فارسي‌ني بوجور نوشتن ائتمكله ديل پيس گؤرونور، زبان بيز نيز بوگونه دوشوب و نجات ايسته‌يير.

چوخلو اينسانلار وارديلار بو ديللره عؤمور قويورلار، گؤزلرينين ايشيغين قورتاريرلار. اونلار اوچون، آنالاريميزاوچون، ديليميز اوچون، دوغرو-دوزگون دانيشاق ديل‌لريميزي.

پس وقت آن است با ارزش قائل شدن به زبان‌هاي مردمان مختلف، در حفظ و زنده نگه داشتن همه زبان‌ها كوشا باشيم.

نويسنده: حسين واحدي


بؤلوم : یازار : سارا 0 باخیش

آتالار گونو توم آتالارا موبارك اولسون

دوشنبه 22 اردیبهشت 1393

+0 به يه ن
آتالار گونو قوتلو اولسون


بؤلوم : یازار : سارا 0 باخیش

من توركم

شنبه 20 اردیبهشت 1393

+0 به يه ن


بؤلوم : یازار : سارا 0 باخیش

من ديليم تورك

شنبه 20 اردیبهشت 1393

+0 به يه ن


بؤلوم : یازار : سارا 0 باخیش

سن سيزله ميشمم

شنبه 20 اردیبهشت 1393

+0 به يه ن

دونن آخشام چاغي سنسيز مني آغلاتدي ياغيش

ياديما سالدي سني مرادينا چاتي ياغيش

كوچه لر اولدو گوزومده يينه بير آرپا چايي

مني سنسيز نئجه نيسگيل سئلينه آتدي ياغيش!!؟





بؤلوم : یازار : سارا 0 باخیش

يارالي دورنا ، اورمويا دؤنرسن مي؟!

سه شنبه 2 اردیبهشت 1393

+0 به يه ن


داماردا آخان قاني وئرسم اير ــ damarda axan qanı versəm əyər
گؤزومدن آخان ياشي تؤكسم اير ــ gözümdən axan yaşı töksəm əyər
اورمو گؤلون يئنه دولدورسام اير ــ urmu gölün yenə doldursam əyər
يارالي دورنا ، اورمويا دؤنرسن مي؟! ــ yaralı durna urmuya dönərsən mi


بؤلوم : یازار : سارا 1 باخیش

قدر داشته هايمان را بدانيم

یکشنبه 31 فروردین 1393

+0 به يه ن


قدر داشته هايمان را بدانيم هرملتي رقص مللي ندارد

براي كودكانمان رقص آذربايجاني ياد بدهيم


بؤلوم : یازار : سارا 0 باخیش

روزت مبارك مادر

جمعه 29 فروردین 1393

+0 به يه ن



پيشانيش را ببوسيد قربون صدقه اش برويد... ﻣﺎدر را ميگويم...! گاهى هم براى مادرﻣﺎدرى كنيد!!....

پيشاپيش روزت مبارك مادر


بؤلوم : یازار : سارا 0 باخیش

1 |

 

بلاگا گؤره

    اورميه يكي از كلان‌شهرهاي ايران، مركز استان آذربايجان غربي و شهرستان اوروميه در شمال غربي ايران كه در منطقه آذربايجان واقع شده است. اين شهر طبق سرشماري سال ۱۳۹۰ با ۶۶۷٬۴۹۹ نفر جمعيت، دهمين شهر پرجمعيت ايران و دومين شهر پرجمعيت منطقهٔ شمال‌غرب ايران به‌شمار مي‌آيد. اورميه با ۱۳۳۲ متر ارتفاع در غرب درياچه اورميه ،در دامنه كوه سير و ودر ميان دشت اورميه قرار گرفته است. هواي اورميه در تابستان نسبتا گرم ودر زمستان سرد مي‌باشد.

    اورميه با بيش از ۳ هزار سال قدمت قديمي‌ترين شهر در منطقهٔ شمال‌غرب ايران به‌شمار مي‌آيد كه هنوز پابرجا است. از اين رو اروميه به عنوان ۱۹ شهر تاريخي ايران در يونسكو ثبت شده است. برخي مورخان اورميه را زادگاه زردشت مي‌دانند. در سده‌هاي گذشته حوادث متعددي از قبيل اشغال توسط عثماني‌ها و روس‌ها را تجربه كرده است. اين شهر به سبب موقعيت مناسب كه در ميان شاه‌راه ارتباطي قفقاز ،ميان‌رودان و آسياي صغير داشته در گذشته از مراكز تجاري منطقه به شمار مي‌رفته است. نقل مهمترين سوغات اورميه است.
    اورميه به عنوان شهر داراي اولين بيمارستان به شيوه نوين ،اولين مركز آموزش پزشكي ،اولين مدرسه به شيوه نوين ،اولين شبكه تلويزيون محلي ،اولين نشريه محلي در ايران،پايتخت واليبال ايران، دومين شهر پرترافيك ايران شناخته مي‌شود. دارالنشاط، پاريس ايران، شهر برادران باكري پايتخت فرهنگي آذربايجان است.


سایغاج